Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
kołtunić — ndk VIa, kołtunićnię, kołtunićnisz, kołtunićuń, kołtunićił, kołtunićniony rzad. «zwijać w kołtun» przen. «plątać, mierzwić, targać» Kołtunić sobie włosy. kołtunić się «o włosach, sierści itp.: zbijać się w kołtun; skręcać się» … Słownik języka polskiego
kołtunić się – skołtunić się — {{/stl 13}}{{stl 33}} o włosach, kurzu itp.: łączyć się w kłębek, zbijać się w kołtun, kudłacić się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Kurz ciągle się kołtuni pod łóżkiem. Temu koniowi ogon się kołtuni. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kołtunienie — n I rzecz. od kołtunić, kołtunieć. kołtunienie się rzecz. od kołtunić się … Słownik języka polskiego
skołtunić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. kołtunić (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
